Nog maar kort geleden zijn wij opgeschrikt door het bericht van weer een aardbeving in Nepal met een kracht 6,6. De beving vond plaats in het noordwesten van Kathmandu. Het was de zwaarste aardbeving sinds 2015. Veel doden en gewonden zijn te betreuren. Het leven van de mensen in Nepal is wel heel zwaar. Van Naresh , ‘de oom in het kinderhuis’ hebben we gehoord dat het huis ongedeerd is. Het dorp heeft wel lichte bevingen gevoeld, evenals in de hoofdstad Kathmandu.

In onze laatste nieuwsbrief hebben wij geschreven over een mogelijke fusie met Stichting Nepal. Het bestuur van Ketaaketighar Nederland heeft inmiddels besloten niet door te gaan met deze Stichting. Wij willen het beste voor de toekomst van onze kinderen in Nepal. Ons vertrouwen in Stichting Nepal is door meerdere beleidsvoorstellen geslonken.
Wij gaan voorlopig door als zelfstandige Stichting Ketaaketighar.

Thea en Ida hebben in oktober het kinderhuis bezocht. Het blijft altijd een speciale ervaring. Maar deze keer heeft vooral het weer indruk gemaakt. Het was meer dan dertig graden en de luchtvochtigheid was enorm hoog. Wij liepen door het dorp met een klein handdoekje om ons transpiratievocht op te vangen.
Wij hebben een goed gesprek gehad met ons bestuur in Sauraha. Afspraken zijn vernieuwd en het wederzijds vertrouwen is goed. Bij onze rondgang door het huis hebben we divers achterstallig onderhoud gesignaleerd. We hebben dit aangekaart en er wordt nu aandacht aan besteed.

De kinderen in het huis gaan met plezier naar school. Daar krijgen ze ook Engelse les. Maar toch zijn ze heel verlegen om met ons te praten. Twee jongens, Adam en Sachin, waren wat vrijer en deden hun best wat te vertellen.
Gelukkig zien wij dat zij genieten van onze aanwezigheid en vooral als we met ze naar de rivier gaan en ze trakteren op een ijsje.
De oudste in het huis is nu Paras. Hij zit in klas 9. Nog één schooljaar en dan moet hij kiezen, studeren of werken. Ketaaketighar is bereid om een vervolgstudie te betalen.

Het gaat goed met de kinderen. Binod heeft klas 10 met succes afgesloten. Hij wilde graag studeren, maar zijn familie in de Chepang had besloten dat hij moest trouwen. Hij moet nu geld gaan verdienen, dat is erg moeilijk.
Jammer, maar op deze beslissing heeft het bestuur in Nepal geen invloed.

Wij hebben contact gehad met de meisjes, die studeren in klas 12. Zij zijn zeer gemotiveerd. Wat zij gaan doen na klas 12 weten wij nog niet. Een baan in het onderwijs is mogelijk, of naar de universiteit, of naar het buitenland. Japan, Zuid-Korea, of het Midden -Oosten. Hopelijk blijven ze in Nepal, dat zou helpen bij de ontwikkeling van Nepal.

Stichting Ketaaketighar wil graag alle trouwe sponsoren bedanken voor de steun aan ons project. Wij zien de positieve ontwikkelingen bij het onderwijs en de gezondheidszorg, maar hulp blijft nodig.

Namens het bestuur van de Stichting,
Ida Dedding,
Secretaris

Stichting Nepal.

De Nederlandse Stichting Ketaaketighar heeft ervoor gekozen om binnen de Stichting Nepal verder te gaan. Stichting Nepal heeft meerdere stichtingen overgenomen. Al meer dan twee jaar hebben we gesprekken met ze gevoerd en nu wordt in de loop van mei de definitieve datum van overname.
Aan de overgang zitten meerdere voordelen:
Stichting Nepal heeft een kantoor in Kathmandu en de werknemers spreken Nepalees. Zij kunnen dus beter rechtstreeks contact hebben met het Bestuur van Ketaaketighar Nepal. Ook zijn op de hoogte van de wetten van het land. Wij als Nederlands Bestuur bezoeken het project eenmaal per jaar. Dit zal in de toekomst steeds moeilijker gaan gezien de gemiddelde leeftijd van ons Bestuur. Door meerdere controles en bezoeken zal het project er wel bij varen. En kunnen gemaakte afspraken gevolgd worden.
Stichting Nepal heeft ook meerdere connecties met instanties, die mogelijk in de toekomst nog een bijdrage kunnen doen.
Maar …..Ketaaketighar zal blijven bestaan en mogelijk komen er meer kinderen in het huis. Dit kan mede door uw hulp. Wij zijn dankbaar voor alle donaties die wij mochten ontvangen. En wij hopen dat U ook in de toekomst trouw blijft helpen. Voorlopig blijft ons rekeningnummer nog hetzelfde. Mocht dit gewijzigd worden dat krijgt U tijdig bericht.
NL 06 RABO 0107679647 t.n.v. Stichting Ketaaketighar Nepaalma.
Emotioneel blijven wij betrokken bij de kinderen in het huis. Onze penningmeester: Anneke van Veen blijft betrokken via deelname in de Raad van Advies.

Twee bestuursleden Thea en Ida hebben in maart het kinderhuis bezocht. Het was een warm weerzien. De verhalen over de 7 jongste kinderen zijn ons vooruitgegaan. Zij komen uit de Chepang , een achtergebleven gebied. In deze regio is het leven nog primitief. Een wc is er niet in de hutjes en de familie slaapt bij elkaar en in de winter rondom het vuur. Deze kinderen hebben wel erg moeten wennen aan de regels van het huis en van de school. Grote waardering voor Chamili, de moeder in het huis en voor Naresh, de “oncle” en de administrateur.
Chamili is heel lief voor de kinderen, maar wel heel duidelijk. De grote jongens: Binod, Paras, Aditay en Aaitaram helpen haar gelukkig goed.
Als de kinderen uit school komen gaat eerst het schooluniform uit en daarna zit Chamili klaar met thee en een versnapering. (Op de foto alle kinderen bijeen bij de tafeltennistafel.)

Binod is de enige leerling die nog op de “privatschool” zit. Hij zit in klas tien en moet straks een landelijk examen doen. Dit schooljaar is het zwaarste van alle leerjaren en de leerlingen maken hele lange dagen. De overige kinderen hebben hun draai op de “gouvernementschool “gevonden. Met behulp van huiswerkbegeleiding ( door de vrouw van Naresh) gaat het goed op school. Inmiddels heeft Nepal het nieuwe jaar gevierd en zijn alle leerlingen over naar het volgend leerjaar.
De vier oudste meisjes, die nu klas elf en twaalf volgen, wonen niet meer in het huis. Rita en Manmaya wonen op een kamer in het hotel van de broer van Naresh. Zij gaan op de fiets naar school en buiten schooltijd helpen ze in de keuken en bij de bediening. Zo verdienen ze ook wat zakgeld. Samen met de hotelmanager hebben we regels opgesteld waar iedereen zich aan moet houden.
Tot onze verrassing is Manmaya getrouwd.Zij kwam terug uit de Chepang met een rode tika uit haar haar en over haar voorhoofd. Een teken voor de Nepalese vrouw dat ze gehuwd is.

De meisjes van 18 jaar en ouder zitten tussen twee culturen in. Wij bieden ze de mogelijkheid om te studeren en een goede toekomst op te bouwen. Maar de familie en/of de dorpsgemeenschap vinden dat meisjes van die leeftijd getrouwd horen te zijn. In de dorpjes wacht hen een huwelijkspartner. En hoe moeilijk is het om tegen de wil van het dorp of familie in te gaan.
Ook Suntali is inmiddels getrouwd. Zij mag van haar echtgenoot nog wel klas elf volgen.

Tobang

Wij hebben ook ons project in de Chepangbergen bezocht. Wij hebben gezien hoe de moeders een maaltijd bereiden en alle kinderen een warme lunch krijgen. Hartverwarmend om te zien hoe de kinderen genieten van het eten. Ketaaketighar sponsort dit project nog een jaar en daarna hopen we dat het project zelfstandig door kan gaan. Wel hebben we nog een donatie kunnen doen voor een speelterrein bij de school. In het verleden is de school gebouwd op een gedoneerd stukje grond, maar speelterrein erbij is er niet. Nu zijn ze bezig met een rotsachtig gebied rond de school af te graven en een geëgaliseerd terrein voor de kinderen te maken.
Tilu, een dorpsbewoner, doet erg veel voor de ontwikkeling van dit gebied. Elk huis heeft nu, via een pijpleiding, water. Maar wij kunnen niet zien dat de kinderen er schoner uitzien. Ook de kleding is vaak kapot en vuil. Leiding in het dorp probeert via een betere hygiënische voorlichting hierin verandering te brengen.

Ida Dedding,secretaris

Het bestuur van Ketaaketighar Nederland wenst u allen:

Een gezond en gelukkig 2023

Bij deze wens willen wij een mededeling doen.

Als bestuur hebben wij veel over de toekomst van Ketaaketighar nagedacht en gesproken. Een vervanging of aanvulling binnen het bestuur is moeilijk te vinden. Maar een feit is: wij worden wel ouder.

De zorg voor de kinderen van Ketaaketighar ligt ons na aan het hart. De kinderen rekenen op ons. Wij hebben ze een goede toekomst beloofd.

De afgelopen 20 jaar heeft u ons daarbij geholpen. Wij zijn u daar heel dankbaar voor. 

Na vele goed voelende gesprekken met de Stichting Nepal hebben wij besloten een fusie aan te gaan. De Stichting Nepal heeft een kantoor in Nepal en werkt al meer dan 30 jaar in het land. Onderwijs en gezondheidszorg zijn hun speerpunten.

Deze Stichting heeft de ANBI-status en beschikt over een CBF-erkenning. CBF staat voor een keurmerk van goede doelen. Deze erkenning krijg je na strenge kwaliteitseisen, die ook regelmatig gecheckt worden.

Het zijn goede doelen, die bijdragen aan een betere wereld, waarbij zorgvuldig wordt omgegaan met geld. 

Het bestuur in Nederland heeft veel vertrouwen in de toekomst van het kinderhuis. Als trouwe sponsor, hopen wij, u ook.

Wij stellen het zeer op prijs als ook u in de toekomst de kinderen blijft steunen. 

Natuurlijk zullen wij u in de toekomst van verdere ontwikkelingen op de hoogte houden.

Vriendelijke groeten:

Nederlands en Nepalees Bestuur Ketaaketighar