2022: Nieuwsbrief 2

Dit voorjaar hebben 3 bestuursleden, Bettie, Thea en Ida, Nepal en het kinderhuis bezocht. In Kathmandu hebben zij contact gehad met Gita, een oud bewoonster van het kinderhuis. Het is mooi om te zien hoe zij zich heeft ontwikkeld. Zij studeert nog en heeft daarnaast een baan zodat zij in eigen onderhoud kan voorzien. Via facebook heeft zij contact met meisjes en jongens die ook Ketaaketighar hebben verlaten. “Het zijn ook mijn zusjes en broertjes en wij hebben samen een mooie tijd gehad”, zegt ze.

In het kinderhuis hebben wij de kinderen bezocht. We hebben uitgebreid afscheid kunnen nemen van de oudste 4 meisjes, Sandya, Suntali, Sapana en Manmaya. Zij hebben klas 10 afgesloten met een landelijk examen. In Nepal is een regel dat kinderen die klas 10 hebben beëindigd, niet langer in een kinderhuis mogen wonen. Dat betekent dat zij het huis moeten verlaten en terug moeten naar hun familie of een andere mogelijke plaats. Vandaar uit kunnen ze klas 11 en 12 volgen. Dat wordt een grote overgang voor ze. In het huis leefden ze beschermd en met afstand tot de problemen in hun geboorteomgeving. Natuurlijk houdt Naresh, de oom in het huis, contact met ze. Het Nepalees bestuur blijft ze financieel ondersteunen.

Drie oudste jongens, Milan, Jabarsing en Dilaram, hebben ook het huis verlaten, maar zonder schooldiploma. Ze hadden problemen op school. Het onderwijs is zeer prestatiegericht en om elke dag te moeten horen dat je harder moet werken, stimuleert niet. Naresh maakt zich zorgen over de toekomst van deze kinderen. Maar gelukkig heeft hij via de telefoon contact en probeert ze nog te begeleiden.

In het huis is nu ruimte om nieuwe kinderen op te nemen. Het Social Welfare Counsel ( SWC) en het district bestuur bepalen samen met het Nepalees bestuur welke kinderen voor extra hulp in aanmerking komen. Ketaaketighar heeft 7 nieuwe kinderen op kunnen nemen. Zij zijn nog jong en hebben nog veel aandacht nodig. Dit wordt voor Chamili (de moeder) te zwaar en daarom heeft het Bestuur besloten een extra hulp in huis te nemen.

Het Nepalees bestuur heeft besloten om alle kinderen naar een “gouvernement-school” te sturen. Het verschil tussen “privatschool” en regeringsschool is in de loop der jaren verminderd. Uiteindelijk moeten alle kinderen in klas 10 hetzelfde landelijk examen doen. Ook op de regeringsscholen leren de kinderen Engels. En…… het schoolgeld is aanzienlijk minder.
In Nepal hebben we de verandering van klimaat gezien. In Sauraha was het bijna 40 graden en droog. Eigenlijk te warm om actief te zijn. Ook mist het dorp de toeristen. Voor veel mensen is het een probleem om dagelijks een inkomen te hebben.

Tobang

Wij hebben ons project in de Chepangbergen bezocht. Het keukenproject bij de school functioneert goed. Ook de kinderen zijn er blij mee. Ze komen graag naar school want daar krijgen ze een maaltijd. De voorraden rijst, olie en linzen zijn goed opgeborgen en de schoolleiding heeft een sleutel van de kast. In de groentetuin is net geoogst en opnieuw ingezaaid. Het hele project ziet er goed uit. Alleen de speelplaats moet nog worden opgeknapt. Daar proberen we als Stichting nog een donatie voor te doen.

 gevulde keukenkast lunchproject      lunchproject banner
Het district Chepang heeft er voor gezorgd dat elk gezin over water kan beschikken. Via een slang wordt water vanuit een bron aangevoerd. Elk huis heeft nu een wc en een waterkraan.
Het was mooi dat we getuigen konden zijn van de uitdeling van kookstoven. Deze zijn gesponsord door Stichting Benefiet Aalsmeer. Koken op kookstoven vraagt minder hout en is dus beter voor het milieu. De vrouwen hoeven minder tijd te besteden om hout te sprokkelen. Dat maakt het leven in de bergen iets minder zwaar!

De bevolking in Nepal wacht nu ook een heel warme zomer en de zware moessonregens komen er aan. Wij hopen dat ze niet te veel waterschade krijgen en ……..dat de toeristen in het najaar terug keren.

Het Nederlandse Bestuur is zeer dankbaar voor de broodnodige steun voor de arme bevolking.

Danyabath,
Ida Dedding
secretaris