De aardbeving in Nepal is alweer meer dan een jaar geleden. Maar de materiele en vooral de immateriële gevolgen zijn nog overal zichtbaar en voelbaar in het land.
Op giro 555 is meer dan 25 miljoen euro gedoneerd. De regering beschikt over dit geld! Een deel van het geld is besteed aan noodhulp: water, voedsel en medische zorg. Een klein gedeelte wordt gebruikt voor de wederopbouw. Maar de politieke besluitvorming is traag. Veel mensen zijn nog onzeker over een permanente woning. Dat betekent dat de bewoners nog steeds bescherming zoeken in tijdelijk onderdak. Vooral de mensen in de afgelegen berggebieden zijn hiervan de dupe. Veelal moeten zij zelf voor een oplossing zorgen. De hulp komt op gang. Niet dankzij, maar ondanks de Nepalese overheid.
Summer, een goede vriend van ons, heeft onze Stichting om hulp gevraagd. Zijn geboortedorp is ernstig getroffen: huizen weg en school verwoest. Met veel moeite heeft het dorp wat geld bijeengebracht voor de bouw van een school. Maar het geld is op en de bouw ligt stil. Onze Stichting wil een bijdrage doen, middels het gedoneerde “aardbeving geld”. Ook hebben wij hiervoor contact opgenomen met de Stichting : “Wilde Ganzen”. De papieren zijn ingevuld en de bouwtekeningen opgestuurd. Wij verwachten een positief besluit.
Er is haast met de bouw van de school. De kinderen volgen lessen in alles wat onderdak kan bieden. Maar de regenperiode, de natte moesson, staat voor de deur. Tijdens deze periode kan er wel gebouwd worden. Dat hangt echter af van de hoeveelheid regen die valt. Maar de belangrijke aanvoer van stenen, cement en hout stagneert i.v.m. de wegen die slecht of niet berijdbaar zijn.
Onze kinderen hebben de overgangsexamens achter de rug. Zij zijn allen naar het volgende schooljaar gegaan. Dankzij de hulp van trouwe sponsors hebben zij zicht op een betere toekomst.
In de vakantie zijn de kinderen, die uit het Chepanggebergte komen, enkele dagen naar hun geboortedorp of huis geweest. Dit is een mooi initiatief van het Nepalese Bestuur, dat zo zorgt dat kinderen contact blijven houden met hun “roots”.
Manita heeft met succes klas 10 afgesloten. Zij moet nog enkele maanden wachten op de officiële uitslag. In klas 10 doet men een landelijk examen en de uitslag laat lang op zich wachten. Zij gaat terug naar het dorp van haar moeder. Vandaar gaan we haar helpen met een vervolgopleiding.
Raju, woont inmiddels niet meer in het huis. Hij loopt nog stage in Sapana-resort, een hotel/restaurant in Chitwan. Dit met wisselend succes. Als Raju zijn medicijnen goed inneemt gaat het goed met hem, maar weigert hij dat dan loopt het mis. Onze Stichting voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor hem en blijft hem helpen. Wij hebben ook contact met zijn neuroloog en dringen aan op regelmatige begeleiding.
Het Nepalese Bestuur is er in geslaagd 3 kinderen uit het aardbevingsgebied op te nemen. De jongens: Prasant Sheresth 7 jaar, Aditay Sheresth 7 jaar, Abiral Pariyar 6 jaar. Zij komen uit het district Nuwakot en het dorpje Kabhere. Dit dorpje ligt 50 km ten noorden van Kathmandu en in het episch centrum van de aardbeving. De ouders hebben geen inkomsten en leven in grote armoede. Wij zijn blij dat wij deze kinderen kunnen helpen. Zij gaan allen naar het kleuteronderwijs op school. Het enige onderwijs dat ze gevolgd hebben was op een gouvernement school. Zij moeten wennen aan een andere vorm van onderwijs. En ook zullen zij een taalachterstand moeten inhalen, daar er in de bergen een soort dialect van de Nepalese taal wordt gesproken.
Nog een positief bericht tot slot: het solar systeem is uitgebreid. In alle vertrekken van het huis kan de ventilator draaien. En men heeft altijd beschikking over elektra. Een geweldige verbetering voor het woongenot in het huis.
Namens het Nepalese Bestuur en het Bestuur uit Nederland danken wij u allen voor de belangstelling en de steun aan de kinderen van Ketaaketighar.
Dhanyabad.
Ida Dedding
secretaris
