2017: Nieuwsbrief 1

Het jaar is alweer een maand oud . Tijd voor de eerste nieuwsbrief.
De oudste kinderen van het huis: Sapana, Gita en Bijay zitten alweer 4 maanden in de hostel van school. Zij bereiden zich voor op hun eindexamen: eind maart. De kinderen ervaren het als een zware periode. Alles draait om de resultaten van het examen. De scholen in Nepal moeten hun naam, hun prestige hoog houden. Dat is “culture” zeggen ze.
Na deze periode mogen de kinderen niet meer in het kinderhuis wonen. Dat is in de statuten van Ketaaketighar geregeld.
Sapana kan opgevangen worden bij familie van haar oma. Zij wil graag in de kleding- industrie verder als designer. Zij moet hiervoor nog een opleiding volgen.
Gita kan bij haar zus wonen en gaat klas 11 en 12 volgen.
Bijay gaat naar Pokhara. Thea (bestuurslid), gaat daar samen met hem een goede vervolgopleiding zoeken.
Ook Bishma heeft het huis verlaten. Zijn familie kreeg het steeds beter en zij kunnen nu zelf de verantwoording voor Bishma nemen. Ketaaketighar blijft wel verantwoordelijk voor zijn opleiding.


Onze eerste bewoner: Raju kwam 12 jaar geleden met een “rugzak” in het huis. Hij heeft zich goed kunnen ontwikkelen, weliswaar met goede en minder goede periodes. Hij heeft twee keer klas 9 gedaan, maar heeft daarna toch de school verlaten. Een bevriend hoteleigenaar heeft hem een stageplaats aangeboden. Na een periode van wennen ging het steeds beter, tot hij zijn medicijnen tegen depressiviteit weigerde. Raju is helemaal ingestort en is tijdelijk opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Wij hopen dat hij daar goed geholpen kan worden en straks weer terug kan komen in het resort: Sapanavillage. Natuurlijk voelen wij ons als Ketaaketighar-Bestuur verantwoordelijk voor hem. Wij, het Bestuur, hopen vurig dat hij het redt in zijn leven en een goede toekomst krijgt.

De overige kinderen hebben het goed in het huis. De twee dames: Ashmita en Chameli zorgen liefdevol voor ze. Er is rust en gezelligheid in het huis. Ketaaketighar draagt ook zorg voor de twee kinderen van de dames.

De badkamers in het huis zijn vernieuwd. De kranen en de afvoer werken weer. Maar de leidingen, vaak aan de buitenkant van het huis, zijn nog niet weggewerkt.

leidingen

De balustrade is ook vernieuwd, maar de afwerking laat ook hier te wensen over.
Gelukkig heeft Anneke, onze penningmeester, bij haar laatste bezoek in december, foto’s genomen. We zijn echt wel geschrokken.
Bij ons volgende bezoek in maart, aan de kinderen en het huis staat het onderhoud weer op onze agenda.

Tijdens ons laatste bezoek in Nepal hebben we het bouwproject van de school in Nuwakot niet gezien. Dat staat in maart wel op ons programma. Uit de laatste berichten hebben we gehoord dat de eerste bouwlaag dicht is. Maar er zijn nog geen ramen en deuren in de school. Dit moet nog voor de moessonregens gebeuren Wij wachten op de rekeningen voordat we het geoormerkte “aardbevingsgeld” aan ze overmaken. Uit ervaring hebben we geleerd voorzichtig te zijn.School

Maria, onze vice-voorzitster, heeft regelmatig contact met het Nepalese Bestuur. Een fijne samenwerking staat borg voor goede zorg van de kinderen in Nepal.
Wij hopen ook in de toekomst op uw hulp en belangstelling te mogen rekenen.

“Dhanyabad”.

Ida Dedding
Secretaris