Het jaar is alweer een maand oud . Tijd voor de eerste nieuwsbrief.
De oudste kinderen van het huis: Sapana, Gita en Bijay zitten alweer 4 maanden in de hostel van school. Zij bereiden zich voor op hun eindexamen: eind maart. De kinderen ervaren het als een zware periode. Alles draait om de resultaten van het examen. De scholen in Nepal moeten hun naam, hun prestige hoog houden. Dat is “culture” zeggen ze.
Na deze periode mogen de kinderen niet meer in het kinderhuis wonen. Dat is in de statuten van Ketaaketighar geregeld.
Sapana kan opgevangen worden bij familie van haar oma. Zij wil graag in de kleding- industrie verder als designer. Zij moet hiervoor nog een opleiding volgen.
Gita kan bij haar zus wonen en gaat klas 11 en 12 volgen.
Bijay gaat naar Pokhara. Thea (bestuurslid), gaat daar samen met hem een goede vervolgopleiding zoeken.
Ook Bishma heeft het huis verlaten. Zijn familie kreeg het steeds beter en zij kunnen nu zelf de verantwoording voor Bishma nemen. Ketaaketighar blijft wel verantwoordelijk voor zijn opleiding.

Via een korte mail hebben wij u op de hoogte gebracht van het plotseling overlijden van onze voorzitter: Eric Esche. Het was een grote schrik en intens verdriet voor zijn vrouw Bettie en haar familie. Ook het Nederlandse Bestuur heeft enige tijd nodig gehad om dit te verwerken.
Een van de laatste gedichtjes van Eric was:

Laten we het nu doen
Het leven is maar zo kort.
De aarde draait schijnbaar sneller
Naarmate ik ouder word.

Het Nederlandse Bestuur wil iedereen bedanken voor de warme reacties en de steun die u ons wilt blijven geven. Maria Perquin, een lid van ons Bestuur vanaf het eerste uur, heeft zich bereid verklaard de taak als plaatsvervangend voorzitter op zich te nemen.

Eric, Thea, ( de webmaster) en ik waren op weg naar ons project de nieuwe school in Nuwakot. In de verte hebben wij de school zien liggen, maar helaas zijn wij daar niet aangekomen. Ons contact met de leiding van de school is goed. Zij gaan door met de herbouw van de school en wij blijven helpen. Nima is onze contactpersoon. Zelf heeft hij maar 3 jaar onderwijs gehad. Zijn grote wens is dat alle kinderen uit zijn dorp en uit de omliggende dorpjes 10 jaar onderwijs kunnen krijgen. Naar alle waarschijnlijkheid kan de nieuwe school in het voorjaar worden heropend en wij proberen daar, met Eric in onze gedachten, bij te zijn.

De aardbeving in Nepal is alweer meer dan een jaar geleden. Maar de materiele en vooral de immateriële gevolgen zijn nog overal zichtbaar en voelbaar in het land.
Op giro 555 is meer dan 25 miljoen euro gedoneerd. De regering beschikt over dit geld! Een deel van het geld is besteed aan noodhulp: water, voedsel en medische zorg. Een klein gedeelte wordt gebruikt voor de wederopbouw. Maar de politieke besluitvorming is traag. Veel mensen zijn nog onzeker over een permanente woning. Dat betekent dat de bewoners nog steeds bescherming zoeken in tijdelijk onderdak. Vooral de mensen in de afgelegen berggebieden zijn hiervan de dupe. Veelal moeten zij zelf voor een oplossing zorgen. De hulp komt op gang. Niet dankzij, maar ondanks de Nepalese overheid.